పరువపు వయసు, మల్లె మనసు... నల్లని కురులు, ఎన్నెన్నో ఊహలు... కొంత అందం, మరికొంత చిలిపిదనం... చిరుగాలి తరగలా, సెలయేటి నురగలా... మదినిండా భావాలు, వాటికెన్నో రూపాలు... వెరసి ఈ తెలుగమ్మాయి..... మీ మదిదోయ చేసే చిరుప్రయత్నమోయి!
వాహ్ వా...ఏం చెప్పారు
బాగుంది మీ కవితలు
ప్రేమ ఎంత వేదన
దాన్నే అనుకొంటారు అందరూ లవ్వు అయినా నామనసు నాకివ్వు ఇవ్వకపొతే వేస్తా ఒక కేక కెవ్వు
ప్రేమా..కల కాలం వర్థిల్లు...కష్టమైన కవిత ..అర్ధం చెసుకోవడానికి ప్రయత్నించా..
వామ్మో ఇదేం ప్రేమో ఏమో :-)
ఓహ్ మై గాడ్ ! ఎంత బాగా రాసారు ?
వాహ్ వా...ఏం చెప్పారు
ReplyDeleteబాగుంది మీ కవితలు
ReplyDeleteప్రేమ ఎంత వేదన
ReplyDeleteదాన్నే అనుకొంటారు అందరూ లవ్వు అయినా నామనసు నాకివ్వు ఇవ్వకపొతే వేస్తా ఒక కేక కెవ్వు
ReplyDeleteప్రేమా..కల కాలం వర్థిల్లు...కష్టమైన కవిత ..అర్ధం చెసుకోవడానికి ప్రయత్నించా..
ReplyDeleteవామ్మో ఇదేం ప్రేమో ఏమో :-)
ReplyDeleteఓహ్ మై గాడ్ ! ఎంత బాగా రాసారు ?
ReplyDelete