పరువపు వయసు, మల్లె మనసు...
నల్లని కురులు, ఎన్నెన్నో ఊహలు...
కొంత అందం, మరికొంత చిలిపిదనం...
చిరుగాలి తరగలా, సెలయేటి నురగలా...
మదినిండా భావాలు, వాటికెన్నో రూపాలు...
వెరసి ఈ తెలుగమ్మాయి.....
మీ మదిదోయ చేసే చిరుప్రయత్నమోయి!
Monday, August 17, 2015
నీవు
దిగులుగా కూర్చుని ఆలోచిస్తే.. అకస్మాత్తుగా నువ్వు గుర్తొస్తావు నలుగురిలో ఒంటర్ని అయినప్పుడు అనుకోకుండానే కన్నీరు అవుతావు మాటలు రాక మౌనంగా కూర్చుంటే మనసునే జ్ఞాపకాలతో మెలిపెడతావు మరచిపోవాలని మనసుని మభ్యపెడితే నా రూపమై నా కనుల ముందు ఉంటావు!
భలే రాశారే
ReplyDeleteలవ్లీ ఫీల్
ReplyDeleteచాలాబాగుంది
ReplyDeletelovely poetry
ReplyDeleteబాగుంది
ReplyDeleteచాల బాగుంది
ReplyDeleteNice poetry .
ReplyDeleteగాల్లో తేలియాడుతునట్లు చాలా చక్కని భావాన్ని ఇనుమడింపజేశారు లిపిగారు
ReplyDelete~శ్రీ~