అలా వచ్చి వెళ్ళిపోయే వాన తుంపరవి నీవు
అలా మెరిసి మాయమైపోయే మెరుపు నీవు
గాలిని కోస్తూ మధురంగా వినపడే వెదుగానం
చల్లగా మేనుతాకి మరలిపొయె సమీరం నీవు
ఎందుకని అలా?????????
కలలా కరిగిపొయే కాలానివి కాకు నేస్తమా..
నా ఎద ప్రమిదలో నిత్యం వెలిగే దీపకాంతి నీవు
అలా వచ్చి నిత్యం గుండెలో కొలువుండిపో నీవు
కాకుంటే నా చావు వెంట నాతో వచ్చెయ్ నీవు
ఏమనుకోక ఎప్పటికీ నాలో కలిసిపోయి కరిపో నీవు
పరిచయం బంధాన్ని పచ్చగా పదికాలాల పాటు నిలిపే
ReplyDeleteచినుకు ముత్యాల సరాలై అవనిన వసంతాన్ని పిలిచే
క్షణ కాలమైనా గాని పదిలంగ మదిన జ్ఞాపికై ఓలలాడే
ఊపిరి ఊయలలో అనునిత్యం మిమ్ము గుర్తుకు తెచ్చే
మేను పులకింతల్లో ఆహ్లాదాన్ని మేళవించి రంగరించే
~శ్రీత ధరణి
మీ కవిత పచ్చగా ఉంది భావన గారు..
శివరాత్రి శుభాభినందనలు మీకూ