వస్తావా ప్రియా

ఊహాల్లో నేను నీతో విహరించిన వీధులు చూపిస్తా

స్వప్నలోకంలో నీతో సాదించే సరసాలు వివరిస్తా

నీ అందాన్ని అభివర్ణిస్తూ వ్రాసిన కవితలు వినిపిస్తా

నీ నిండైన రూపానికి గీసిన ప్రతిరూపాలు చూపిస్తా

నీ విరహంతో రగిలిన కార్చిచ్చులను చూపిస్తా

నీ ఎడబాటుతో కారిన కన్నీటి కడలిని చూపిస్తా

నీ అభిషేకం కై పెంచిన పూలతోటలు చూపిస్తా

నీ ఆరాధన కోసం కట్టిన పొదరిల్లులు చూపిస్తా

నావెంట రా ప్రేమసాగరం లోతుల్ని చూసేద్దాం!!

నీవు నాతో

 

నాకు నువ్వొక పరిచయ పరిమళం మాత్రమే 

అలా వచ్చి వెళ్ళిపోయే వాన తుంపరవి నీవు 

అలా మెరిసి మాయమైపోయే మెరుపు నీవు 

గాలిని కోస్తూ మధురంగా వినపడే వెదుగానం 

చల్లగా మేనుతాకి మరలిపొయె సమీరం నీవు 

ఎందుకని అలా?????????

కలలా కరిగిపొయే కాలానివి కాకు నేస్తమా..

నా ఎద ప్రమిదలో నిత్యం వెలిగే దీపకాంతి నీవు

అలా వచ్చి నిత్యం గుండెలో కొలువుండిపో నీవు 

కాకుంటే నా చావు వెంట నాతో వచ్చెయ్ నీవు 

ఏమనుకోక ఎప్పటికీ నాలో కలిసిపోయి కరిపో నీవు 

మజిలీ

 మృత్యు వాహనంలో నిద్రించే రోజు

దిండూ ఉండదు పరుపూ ఉండదు

మిత్రుల జ్ఞాపకాలు మూల ఉంటాయి 

స్మశానవాటిక రమ్మని పిలుస్తుంది..

ఇదే నీ చివరి మజిలీ అంటుంది!!!

ఏదో సాధించి చాలి అనుకుని వెళ్ళావు 

వస్తూ ఏం తీసుకొచ్చావు అంటుంది..

మొత్తానికి ఏదో విధంగా ముగిసింది!! 

నీ తోడుగా

పోగుచేసి పొందుపరిచిన ఎన్నో భావాలను 
నీతో పంచుకుంటూ నీ ఎదపై వాలిపోతాను 

చెల్లాచెదురై చెరిగిపోయిన నా చిరునవ్వును 
నీ చెలిమిలో చిత్రించి చిందులు వేయిస్తాను

ఒంటరితనం నా తోడని వెంటపడినా వెళ్ళను
నీ ఊహలతో ఊసులే చెబుతూ గడుపుతాను 

నిద్దుర రాక చచ్చిపోతున్న ఆకలి దప్పికలను
నీ జ్ఞాపకాల అరలలో అపురూపంగా దాచాను

గుండెల్లో అపురూపంగా దాచుకున్న కధలను 
నీ పరకరింపులతో పరామర్శిస్తూ ఉంటాను..   

ఎందరు?

ఎవరెవరో అడుగుతుంటారు
ఆనందమా నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నావని?
ఎన్ని ప్రయోగాలు ఎందరు చేసారో
ఆనందమైన జీవితాన్ని తెలుసుకోవాలని 
కళ్ళనిండా ఉన్న కలలను 
ఎన్నింటినో సొంతంచేసుకోవాలని
శ్వాసను ఎప్పుడూ ఆపక ఊపిరి పీల్చాలని 
ఎందరు ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేసారో
ఫలించని ప్రయత్నాలతో ఎందు అంతమైపోతున్నారో     

హృదయం

ప్రేమమొలక అలకల కులుకులు తళ్ళుక్కుమన
జారుపైట పైఎదను చూసి జారింది రసహృదయం  
విరిసి మురిసి పక్కున నవ్వింది పడతి పరువం!

పురివిప్పిన వయసు వంపులతో చేసింది నర్తన 
సొగసులను ఆస్వాధించ ఉరకలువేసె హృదయం
సుగంధ పరిమళాల సౌరభాలు విరిసె సుమధురం!

పాడెనులే కొమ్మల్లో ఊగుతూ కోయిల గమనం   
తిరోగమన మెరుగక సాగిపోయె కోరినహృదయం
అంగలార్చకుండేనా పరువంతో పెనవేసిన బంధం! 

ఏమీలేవు

రేయింబవళ్ళు కళ్ళలో తేమ తప్ప 
మునపటి ఉత్సాహం జిజ్ఞాసా లేదు

ఉరుము మెరుపుల మేఘాలు తప్ప
వాన కురిసే ఛాయలు కనబడ్డంలేదు

మలుపులతో కూడిన మార్గాలు తప్ప 
ధైర్యంతో నడుస్తూ నడిపించే తోడేలేదు

మునుపటి ఆ ఆత్రుత ఆరాటమే లేదు
అప్పటి ఆ జ్ఞాపకాల అస్థిరనీడలు తప్ప 

అనిశ్చల మనసు.

చంచల మనస్కులకు నిర్ధిష్ట సూత్రాలుండవు 
పలురంగులు మార్చి లోకంలో పరిభ్రమిస్తారు
అందంగా అలంకరించుకుని వెళ్ళి ఆరాటపడకు
న్యాయానికి నిగ్రహం ఉందనుకుని భ్రమపడకు!

మనసు మాచెడ్డది ఉద్వేగానికి హద్దులుండవు
కవ్వించే కళ్ళను చూసి రెచ్చిపోయి వెంటపడితే         
మామూలు మనిషినే మహాత్ముడిని అనుకోకు 
అమాయకత్వానికి నీతులు భోధించి పంపేయకు!

నడచి నువ్వు వస్తుంటే ఎవరిని నమ్మి ఉండను 
నిన్ను పుట్టించిన దేవుడే చూసి నిగ్రహించుకోలేడు
నా కళ్ళలో దాచుకుంటాను కౌగిలించుకో కాదనకు  
నిలువెత్తు సౌందర్యాన్ని చూస్తూ చలించ వద్దనకు!

వలపు పలుకులు

పట్టనట్టుగా పలుకరించే ఆ పలుకులు
వలపువాకిట వేసిన ముగ్గుని చెరిపేసి
మది కిటికీలను కిర్రుమనిపిస్తుంటాయి!

పలుచబడ్డ ప్రేమ చెప్పీ చెప్పని ఊసులు
చెప్పానని పరువపు పాన్పును పరిచేసి  
కవ్వించే కులుకులని కలల్ని కడిగేస్తాయి!

పరిచయాలకు పాకుడుగట్టి పులకరింతలు
తడబాటై తడుముతున్న తలపు రాకాసి 
ఆగలేక సరదాగా సరసానికి రమ్మంటాయి!

పసందుగా పై పైకి ఎగసే క్రొత్త పరిమళాలు
పాత ఇంపు కంపుగా మారి గాలిలో కలిసి
ఉత్సుకత ఉరకలేక చతికిలబడుతుంటాయి!

ప్రేమజాలం

నీ చూపుల భావాలతో నను మైమరపించావు 
కదిలే ఒక నదిలా...ఎగసే ఒక తరంగంలా
పచ్చని పైరులా మా పెరటిలోన సీతకోక చిలుకలా 
చిన్ననాటి మా గుడిసే గూడులోని గువ్వలా 
వయ్యారంగా వంపులు తిరిగిన మా ఊరి వాగులా 
తొలకరి జల్లుకి పులకరించిన పుడమితల్లి మట్టివాసనలా
నా మదిలో ఒక మెరుపులా మెరిసావు
అంతలోనే...అంతులేని అగాధాన్ని సృష్టించి
మది మైదానాన్ని ఎడారిల చేసి తెరమరుగైనావు
మేఘమై కరిగావు చినుకై రాలినావు నేలనే తాకావు
వరదై పారి ఏరులో మునిగి చెరువులో చేరావు 
కాలువలా చీలిపోయి సముద్రములో కలిసిపోయావు..