నీవు లేకుంటే రేయి నాకు నిదుర రానేరాదు
నీవు నాతో ఉంటే మన చెంతకు నిదురరాదు
అది వేదనలో జాగరణైతే ఇది వెన్నెలలో వేకువ
పెదవి దాటని భావాలతో అలసిపోతుంటాను
భారమైన మదిని బంధించలేను భరించలేను
మౌనమనేది నాకు వరమో లేక నా వైఫల్యమో
నా ప్రాణం కంటే నీవంటేనే నాకెంతో మక్కువ
చావుకంటే నీ ఎడబాటంటేనే భయం ఎక్కువ
నీవులేని నేను బ్రతికున్న శవంకంటేం తక్కువ
నిశిరేయి నిదురలో నిన్ను అడిగాను
నన్ను వీడి దూరమయ్యావెందుకని?
నీ కంట జారే నీరు చూసి ఏమడగను
మరి ఎందుకు నన్ను ఏడిపించావని!
నాకు తెలుసు నన్ను నీవు మరిచావని
నీవు అనుకోకు నేను నిన్ను మరిచానని
మనిద్దరి వలపూ ఎన్నటికీ వమ్ముకాదని
నీవుకాదు విధిరాతే నన్ను వంచించిందని!
మదిలో ఉన్న నీవు నుదుటన వ్రాసిలేవు!!
నుదుటిన వ్రాసి ఉన్నవాడు మదిలోన లేడు
