వద్దు..

నేను తట్టుకోలేనంతగా ప్రేమించకు
నాకు అందనంత  దూరంగా నీవు ఉండకు
నువ్వు ప్రేమించలేనంత నిన్ను ప్రేమించానని
నీ ప్రేమని నాకు చెప్పడం మరువకు..

నేను లేని ఒంటరితనాన్ని ఊహించకు
నన్ను తలచి మౌనంగా రోధించకు
నా ప్రేమని నీవు మరిచే ప్రయత్నం చేస్తూ
నిన్ను మరువమని నన్ను శపించకు..

వచ్చేయ్

సైగచేయగానే సన్నగా ఈలవేసి

సంబరంతో సరసానికి వచ్చేయి

మూగభాషలో భావాన్ని పసిగట్టి 
 
జాగుచేయబోకు జామురేతిరి 

తెల్లవారిందంటే మనకి మిగిలేది 

వెలుగుతో కలవని చీకటి చిరాకులే 

పలుకరించలేని పని పరాకులే...

అప్పుడు-ఇప్పుడు

నేనెరిగిన కార్యం కేవలం నీ అడుగు నీడలో నేను

అప్పుడు దగ్గరై దూరం, ఇప్పుడు దూరమే దూరం

ఈ నిరీక్షణలో నేను ఏమౌతానో అన్న చింతలేదు

అప్పటి ధ్యాసలో ఇప్పుడు శ్వాసపీలుస్తున్నా

కాలమిచ్చే తీర్పుకి పర్యవసానం ఏమౌనని భాధ

దూరమవలేక భాధప్పుడు, దూరమై వ్యధిప్పుడు

ఆశలేం అందనంతెత్తులో ఎక్కి కూర్చుని లేవు

ఆశలప్పుడు అడియాశలే, ఇప్పుడదే బాటన్నాయి

నాకు తెలిసింది

నేనెరిగిన చర్య కేవలం నీ అడుగు నీడలో నేను
అప్పుడు దగ్గరై దూరం, ఇప్పుడు దూరమే దూరం
ఈ నిరీక్షణలో నేను ఏమౌతానో అన్న చింతలేదు
అప్పుడున్న ధ్యాసలోనే ఇప్పుడు శ్వాసపీలుస్తున్నా!

కాలం ఇచ్చే తీర్పుకి పర్యవసానం ఏమౌనని భాధ
దూరమవలేక భాధప్పుడు, ఇప్పుడు దూరమై వ్యధ
నా ఆశలేం అందనంతెత్తులో ఎక్కి కూర్చుని లేవు
ఆశలప్పుడూ అడియాశలే, ఇప్పుడదే బాటన్నాయి!

ప్రియురాలు పిలిచె

ప్రియ ప్రియతమా...వానే వచ్చి ఒళ్ళే తడిసె

వలపు వసంతమే నిన్ను తలచి మైమరిచె!!

భ్రమరమే పులకరించి మకరందాన్ని కోరె
 
చూసిన నా కళ్ళలో ప్రేమ మెరుపుమెరిసె

నీ కోసం ఎదురుచూసే నయనాలే దాహమనె

ఆకలిని మరచిన దేహానికి నిదుర రాకపోయె

మది కోయిల రాగమే పాడి నిన్ను పిలిచె

జాగు చేయక రావా...నీ ప్రియురాలు పిలిచె!!

నీవు

దిగులుగా కూర్చుని ఆలోచిస్తే..

అకస్మాత్తుగా నువ్వు గుర్తొస్తావు

నలుగురిలో ఒంటర్ని అయినప్పుడు

అనుకోకుండానే కన్నీరు అవుతావు

మాటలు రాక మౌనంగా కూర్చుంటే

మనసునే జ్ఞాపకాలతో మెలిపెడతావు

మరచిపోవాలని మనసుని మభ్యపెడితే

నా రూపమై నా కనుల ముందు ఉంటావు!

ప్రేమ

                              

ఎందుకింత అనురాగమంటే ఏంచెప్పను!?
 నా కోసం వేడుకుంటే నేను వద్దు అనను..కానీ

 నన్నే కావాలని వేడుకుంటే మాత్రం వశమవను

నా నుండి నీవు ఆశించేది ఏమిటో ఏమో!

నా హృదయాన్ని కోసి నాకే కానుకిచ్చావు.

నా నవ్వులో ఏం మెరుపు చూసావో ఏమో!

నా తనువులోని అణువణువునీ తడిమేవు.